W Ognisku Bożego Pokoju najważniejszy jest ogień. Jezus mówi: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię, i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął!” (Łk 12,49)
Ten ogień najpełniej zapłonął na krzyżu, a teraz płonie w Kościele świętym, w sakramentach i Słowie Bożym. Pragniemy się gromadzić przy Sercu Jezusa. W obydwu Ogniskach Bożego Pokoju są kaplice, a w nich nieustanna (w dzień i w nocy) adoracja Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie.
Królowo Pokoju!
Daj nam poznać Twe pragnienia,
a poznane umiłować,
a umiłowane wypełniać
we wspólnocie ludzi
według Ducha Świętego.
We wspólnocie ludzi adorujących,
karmiących się Ciałem Chrystusa
i Słowem Życia,
aby nikomu nie zabrakło miłości,
pokoju i wytrwałości.
Królowo Pokoju prowadź nas!
Dziś 11 marca 51 rocznica śmierci sługi Bożej i Stanisławy Leszczyńskiej.
"Jeżeli w mej ojczyźnie – mimo smutnego z czasów wojny doświadczenia – miałyby dojrzewać tendencje skierowane przeciw życiu, to wierzę w głos wszystkich położnych, wszystkich uczciwych matek i ojców, wszystkich uczciwych obywateli, w obronie życia i praw dziecka" - Sługa Boża Stanisława Leszczyńska, bohaterska położna z Auschwitz
Bądźmy wdzięczni Tym, którzy złożyli swoje życie, swoje plany, swoje marzenia na Ołtarzu Ojczyzny.
"Inka", "Łupaszka", "Ogień", "Lalek", "Zapora", "Nil", i wielu, wielu innych - żołnierze i działacze podziemia antykomunistycznego walczyli o wolną Polskę. Władza ludowa potraktowała ich jak zdrajców.
1 marca 1951 roku w mokotowskim więzieniu w Warszawie strzałem w tył głowy zamordowano siedmiu przywódców niepodległościowego IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” na czele z płk. Łukaszem Cieplińskim. Do dziś miejsce ich pochówku jest nieznane. Rocznicę tej zbrodni obchodzimy jako Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych.
Z grypsów Ł. Cieplińskiego
Dla syna Andrzeja „Wybierz zawód, który będzie Tobie najbardziej odpowiadał, a w którym będziesz mógł najbardziej pozytywnie pracować na chwałę Boga, na pożytek ojczyźnie i pociechę Matce”.
„Andrzejku: celami Twego życia to: a) służba dobru, prawdzie i sprawiedliwości oraz walka ze złem; b) dążenie do rozwiązywania bieżących problemów – na zasadach idei Chrystusowej (…); c) służba ojczyźnie i narodowi polskiemu (…) [fragment nieczytelny]. Ażeby nie zmarnować życia, trzeba wziąć czynny udział w dokonywających się procesach i wnieść w życie pozytywne i twórcze wartości, musisz starać się zająć odpowiednie stanowisko społeczne. Celem tego nie mogą być osobiste ambicje, ale świadomość i wiara w ideały, które Tobie mają przyświecać.”