Pokój i dobro.
Mam na imię Rafał i obecnie jestem klerykiem w naszym Franciszkańskim Seminarium w Łodzi w Łagiewnikach.
Mogę śmiało powiedzieć, że swoje powołanie zawdzięczam oczywiście Panu Bogu, ale i miejscu Ogniska Bożego Pokoju.
Nie ma w Łodzi nigdzie miejsca gdzie można by posiedzieć z naszym Królem i wpatrywać się w Niego godzinami. Nie bez znaczenia jest też to , że na Gdańskiej 85 można to czynić w ciepłe
i w ciszy. Właśnie tego potrzebowałem i dalej do końca dni wiem, że będę potrzebował. U Pana jest "paliwo rakietowe", które daje siłę i moc na każdy dzień. Dzięki temu miejscu nauczyłem się że kluczem do owocnej modlitwy wspólnotowej jest modlitwa indywidualna.
Bóg daje łaskę po łasce.
BÓG DAJE ŁASKĘ PO ŁASCE
Jesteśmy związani z Ogniskiem Bożego Pokoju w Suchcicach od samego początku.
Gdy powstał pomysł Adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie bez wahania podjęliśmy decyzję o wzięciu
w Niej udziału. Początkowo były to comiesięczne Jerycha Różańcowe, popołudniowe i wieczorne Adoracje. Z czasem przerodziły się w Adorację Wieczystą.
Zdając sobie sprawę, ile Pan Jezus wycierpiał dla nas, chcieliśmy dać Mu chociaż małą cząstkę naszego życia. Najbardziej odpowiednimi ze względu na nasze obowiązki były godziny nocne. Postanowiliśmy adorować Pana Jezusa dwa razy w tygodniu.
Od tamtej decyzji minęło już 6 lat, jak systematycznie trwamy przed Najświętszym Sakramentem.
Jadąc na Adorację widzimy jak w wielu domach mimo późnej pory grają telewizory. My cieszymy się, że ten czas możemy poświęcić Panu Jezusowi., który całkowicie uwolnił nas od nawyku oglądania telewizji. Mimo niedospanych nocy nie odczuwamy zmęczenia następnego dnia. Nasza rodzina doświadczyła i doświadcza wielu łask. Pan Bóg rozwiązał wiele trudnych spraw. Daje pokój serca i nadzieję na przyszłość, widząc jak nasze dzieci i ich małżonkowie
także podjęły Adorację Pana Jezusa.
Chociaż czasami trudno wstać w środku nocy czy „przymyka się oko” na Adoracji, to trwamy, bo wiemy, że jest to wyjątkowy czas, w którym jesteśmy sam na sam z Panem Jezusem, możemy powierzyć Mu nasze troski i radości. To nie my wybraliśmy Jego, ale On wybrał nas, abyśmy szli i owoc przynosili…
Bogu niech będą dzięki!
Kasia i Jacek
