Siebie samych ścielmy przed Chrystusem

„Naśladujmy tych, co wyszli Jezusowi na spotkanie, ale nie w ten sposób, by słać na drodze gałązki palm i oliwek oraz kłaść kosztowne szaty. Lecz my sami jako tylko możemy rozścielmy się na ziemi w pokorze ducha i prostocie serca abyśmy przyjęli nadchodzące Słowo i pochwycili Boga, który nigdy nie daje się ująć.(…)

A zatem siebie samych ściemy przed Chrystusem, a nie tuniki, martwe gałęzie i łodygi krzewów tracących zieleń gdy staną się pokarmem i przez krótki tylko czas radujących oczy. Obleczmy się natomiast w Jego łaskę czyli w Niego samego. Pismo Święte mówi bowiem, wy wszyscy którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie przyoblekliście się w Chrystusa (…).

Kładźmy się pod Jego nogi jak rozścielone tuniki. Wysławiajmy Go w każdy dzień świętą pieśnią razem z izraelskimi dziećmi potrząsając duchowymi gałązkami, mówiąc: „Błogosławiony który przychodzi w imię Pańskie”.

Z kazania św. Andrzeja z Krety.